Кәсіпкерлік

Қазақстанда кәсіпкерлік  жөнінде 90-жылдардың басында, қайта  құрудың басталуымен айтыла бастады. Бұл кезде былайша айтқанда, «комсомолдық кәсіпкерлік» басталды, көптеген белсенді жас адамдар, негізінен комсомол жетекшілері, жастардың шығармашылық ғылыми-техникалық орталықтары негізінде  кооперативтер құра бастады. Несиелеудің  жеңілдік жағдайлары жасалды. Мұның  үстіне, өспелі инфляция жағдайына  дәл осы кәсіпкерліктің алғашқы  толқыны төтеп беріп қана қоймай, сондай-ақ қажетті, былайша айтқанда, бастапқы капитал жинай алды, себебі несие ақша «қымбат» алынып, «арзан»  қайтарылды.

Кәсіпкерлік қызметін бұрынғы  Кеңес Одағы кезінде 1987 жылы қабылданған  «СССР азаматтарының жеке еңбек  қызметі туралы» заңы алғаш рет  ресмилендірді. 1988 жылы «Кооперация  туралы заң» қабылданды. Кооперативтер  мен серіктестіктердің жаппай құрылуы  басталды. Дегенмен нарықтық инфрақұрылымның  болмауына байланысты кооперативтердің аз бөлігі ғана аяғынан тұрып кете алды. Кейінірек 1988-1991 жылдары жалға  беру, бірлескен кәсіпорындар мен  банк қызметі туралы заңдар экономикалық жағдайды біршама ырықтандырды. Тұтастай алғанда, негізгі меншік мемлекеттікі болып қала бергенімен, жалға беру түріндегі аздаған босаңсулар біршама  дәрежеде кәсіпкерлік белсенділікке  жағдай жасады.

Қазақстан Республикасы 1991 жылы тәуелсіздік алғаннан кейін  кәсіпкерлік белсенділікті қолдауға байланысты бірқатар заңдар қабылданды. Қазақстанда кәсіпкерліктің дамуына  «Қазақстанда кәсіпкерліктің дамуы  мен шаруашылық қызметтің еркіндігі  туралы» (1991), «Жеке кәсіпкерлікті  қолдау және қорғау туралы» (1992) заңы сияқты заңдар түрткі болды. 1994 жылдың басында-ақ жеке кәсіпорындар саны 15,7 мыңды құрады және жалпы жұмыспен қамтылғандар саны 164 мыңға жетті. 01.10.1998 ж. Шағын кәсіпкерліктің субьектілер саны 307 мыңды құрады, оларда 1,2 миллион адам жұмыспен қамтылды. Кәсіпкерлік қызметтің негізгі  үш саласының ішінен бірінші орынға өндіріс те емес, тұтынушылар мен  тауар өндірушілер арасындағы делдалдық  та емес, сауда шықты. 

 

 Экономикасы нарықтық бағытқа  бет алған Қазақстан үшін кәсіпкерлікті дамыту мәселесі - өзекті мәселелердің бірі болып табылады.

 

 

Өйткені, нарықтық экономиканың өзі  – кәсіпкерлік экономика.    Кәсіпкерлікті дамыту – нарықтық дамытудың кепілі. Сондықтан да, кәсіпкерлік төңірегіндегі көптеген мәселелердің көтеріліп жатуы да оның экономикадағы рөлінің өте маңыздылығын дәлелдейді.

 

Қазақстан Республикасы Конституциясында былай деп жазылған:

«Әркімнің кәсіпкерлік қызмет еркіндігіне, өз мүлкін кез келген заңды кәсіпкерлік  қызмет үшін еркін пайдалануға құқығы бар». Бәрімізге мәлім, өндірістің негізгі  факторлары табиғи, еңбек, өндірістік ресурстар болып табылады. Нарықтық экономика кезінде осы фактордардың жұмыс істеп, қозғалысқа түсуіне  әсер ететін нақты күш бар. Олар, іскерлік, басқару және өз мүмкіндіктерін белгілі бір мақсатта жетістікке қол жеткізуге пайдалана білу икемділігі.

Жалпы өркениетті елдердің қай қайсысын алсақ та өздерінің экономикалық және әлеуметтік мәселелерін шешуде кәсіпкерлікке арқа сүйейді.

Себебі: кәсіпкерлік халықтың әл-ауқатын  арттырумен қатар қосымша жұмыс  орындарының ашылуына да себебін  тигізеді.

 

Кәсіпкерліктің осындай және басқа  да экономикалық және әлеуметтік функциялары  оны дамыту мәселесін маңызды  мемлекеттік міндеттер қатарына жатқызуға және экономиканы реформалаудың  ажырамас бөлігі деп қарастыруға  негіз береді. Техникалық прогресс, тұтынушы сұранысын толық қанағаттандыру кәсіпкерліктің тиімділігіне байланысты болады.

Соңғы жылдары Қазақстан  Республикасы Президентінің 1997 жылғы 6 – наурыздағы №3398 «Шағын кәсіпкерлікті  дамытуды белсендету және мемлекеттік  қолдауды күшейту шаралары туралы»  және 1998 жылғы 27-сәуірдегі №3928 «Жеке  және заңды тұлғалардың кәсіпкерлік  қызмет еркіндігіне деген құқығын  қорғау туралы» жарлықтары кәсіпкерліктің дамуына жаңа күш берді. Осы жарлыққа орай, Қазақстанда шағын бизнесті дамыту жөніндегі алғашқы арнайы орган ретінде сауда және экономика  министрлігінің құрамында шағын  кәсіпкерлікті қолдау жөніндегі  агенттік құру және оның жұмысын  ұйымдастыру  ұйғарылды.

Экономиканы тұрақты болуы және оның бәсекелік сипатын қалыптастырудың  басты күштерінің бірі кәсіпкерлікті  жетілдіру болып табылады. Жалпы  кәсіпкерлікті дамыту үшін бірнеше  белгілі шарттар орындалуы қажет:

• Кәсіпкерлік субъектінің белгілі бір дәрежеде еркіндігі мен құқығы болуы қажет. Ол – шаруашылық қызметінің бағытын таңдау, өндірістік, сауда бағдарламаларын анықтау, қаржы көзін таңдау, өнімдерді тасымалдау, өнімге баға белгілеу, табысты өз мұқтажына жұмсау;
• Кәсіпкерлік қабылданатын шешімдерге, одан туындайтын нәтижелерге тәуекелдікті қажет етеді. Қабылдаған шешімдерге деген жауапкершілік болмайтын болса, ол кәсіпкерліктің де болмағаны;
• Кәсіпкерлік қызметтің белгілі коммерциялық табысқа жетуге бағдар ұстауы, экономикада қажетті нарықтық құрылым орнатумен байланысты. Яғни кәсіпкерлік дамуы үшін оның құқықтық базасы, әлеуметтік-экономикалық шарттары қалануы керек.

Төртінші шарт жоғарыда аталған  шарттардан туындайды. Еркін кәсіпкерлік  меншіктің әр түрлі формада, түрде, типте болуын қалайды.

Кәсіпкерлік – қызметтің ерекше бір түрі ғана емес. Бұл тағы да белгілі  стиль және тәртіптің типі, жинақтап айтсақ: үлкен бастама, дәстүрден  тыс шешімдерді іздестіру, тәуекелге  бару, іскерлік қызметтің орын алар жері, ең алдымен кәсіпорын.

Кәсіпкерлік мәселелері бүкіл іскерлік әлемді толқытып отыр. Сондықтан да 1990 жылы мамыр айында Вашингтонда  өткен стратегиялық басқарудың халықаралық  конференциясының лейтмотиві – «кәсіпкерлер жаңа шаруашылық ойлауды іздестіруде» деп аталды. Онда кәсіпкерлердің ұшқыр  мәселелері, экономикаға, ұйымдастыруға, технологияға, өнімге деген жаңа қадам  іздестіру туралы толғаныстар қарастырылды.

Кәсіпкерлікті жетілдіру экономиканың тұрақтылығы мен оның бәсекелік  сипатын қалыптастыруда басты күштерінің бірі болып табылады. Кәсіпкерлікті  дамыту үшін субъектінің белгілі  бір дәрежеде еркіндігі мен хұқығы, шаруашылық қызметінің бағытын таңдауда еріктігі, қабылданатын шешімдерге, одан туындайтын нәтижелерге тәуекелдіктің  болуы қажет.

 

Еркін кәсіпкерлік меншіктің әр түрлі формада, түрде, типте болуын қалайды. Кәсіпкерлік қызметтің  орын алар жері ең алдымен – кәсіпорын. Заңмен бекітілген іскерлік қызметті ұйымдастырудың әдістері бизнестің  немесе кәсіпкерліктің ұйымдық-құқықтық әдістері бизнестің немесе кәсіпкерліктің ұйымдық-құқықтық формасы деп аталады. Нарықтық қатынастарға өтуде халықты  кеңінен кәсіпкерлікке тарту  қажет. Нарықтық экономиканың тиімді жұмыс  істеуі үшін нарықтық іс басындағы  субъектілердің толық өзін-өзі басқаруы мен олардың экономикалық тәуелсіздігі болуы қажет. Халық шаруашылығында жұмыс істейтін кәсіпорын ұйымдық-құқықтық құрылысы, масштабы, қызмет ауқымы жағынан  әр түрлі болып келеді. Құқықтық және өндірістік жағынан алғанда  олар жекелеген топтар мен түрлерге бөлінеді. Олар: шаруашылық серіктестіктері, акционерлік қоғамдар, өндірістік кооперативтер, сондай-ақ мемлекеттік секторында –  мемлекеттік немесе ұлттық және муниципалдық кәсіпорындар. Кәсіпкерлік дегеніміз – белгілі бір істі істей білу. Іс істеу – адамның белсенділігі және іскерлігі. Белсенділік және іскерлік – адамның еркін өмір сүру түрі. Белсенділік, іскерлік адамдардың мінез-құлқы типтерімен байланысты болатын шығар. Кәсіпкерлік екі мағынада пайдаланылады: біреуі – белгілі бір істің түрі; екіншісі – сол іспен шұғылданатын нақтылы қоғамдық тап. «Кәсіпкерлік» деген ұғым өмірде экономикалық белсенділікке қолданылады. Антогонистік қоғамда, ол адамды адамның қанауы, ал кәсіпкерлер табы қанаушы тап болады.

Экономикалық белсенділік –  бұл барлық энергетикалық процесс  тауар өндірісімен айырбас арқылы пайда табуымен байланысты. Өндірісте, айырбаста шектелген белсенділігін емес, адамдардың жан-жақты белсенділігін талап етеді. Сондықтан экономикалық белсенділік, іскерлік еріксіз немесе еркін болуы керек.

Кәсіпкерлік – ежелден келе жатқан адамдардың іскерлік белсенділігі, қабілеті. Ал оның дамуы орта ғасырдан басталды: көпестер, саудагерлер, қол өнері  қызметкерлері. Кәсіпкерліктің алғашқы  дамуында кәсіпкер құрал жабдықтарға  иелік ете отырып, өздері сол кәсіпорында  қолдап жұмыс істеген. Бұл тауарлы  өндірістің бастапқы жабайы түрі.

ХVІ ғасырдың ортасынан бастап акционерлік  капитал пайда болды, акционерлік  қоғамдар құрыла бастады. Мысалы, 1554 жылы Англия сауда компаниясы, 1660ж. Ост-Индия  сауда компаниясы. ХVІІ ғасырдың аяғында  акционерлік банктер іске қосылды.

Ресейде, Қазақстанда кәсіпкерлік  ерте заманнан келеді. Қазақстанның көшпелі  шаруашылық жағдайында кәсіпкерлік  еркін дамыған жоқ. Ресейде Петр І патшалық ету кезеңінде кәсіпкерлік  ерекше дамыды, бірақ крепостной қоғам  тежеді. Капитализмнің дамуымен кәсіпкерлік  те дамыды. 1861 жылғы реформадан кейін  темір жол құрылысы, ауыр өнеркәсіп  салалары орын алды.

Экономикалық ғылым сирек ресурстарды  тиімді пайдалану жөніндегі ғылым  екенін кәсіпкер жеке түсінуі керек. Экономикалық тиімділік – бұл  «шығын-өнім» мәселесін қамтиды. Экономикалық тиімділіктің критериясы әрбір өнім бірлігіне шаққанда неғұрлым аз шығын жұмсау. Қорытып айтқанда қоғам барлық ресурстарды тиімді пайдаланып неғұрлым көп өнім өндіруге талаптанады. Ол үшін ресурстарды толық  іске қосып толық қамтуға және өндіріс көлемін толық қамтамасыз ету қажет. «Толық қамтылу» деген  пайдалануға жарамды барлық ресурстарды  іске қосу, жұмысшылар жұмыссыз қалмауы  керек; егіске жарамды жерлер, күрделі  жабдықтар бос тұрмауы, яғни барлық жарамды ресурстарды іске қосу керек. Ресурстардың барлығы жұмыс істесе шығын көбейеді: жұмысшылар еңбек  ақы алады, инвестициялық тауарлар сатылады т.б. яғни ел байиды, нарық  тауарға толады, адамдардың әлеуметтік тұрмысы жақсарады. Қазақтың мақалы бар «шығын болмай, тығын болмайды»  деген. Қоғамның өмір сүру негізін материалдық  өндіріс, яғни адамдарға қажет байлықты өндіру құрайды.

Кәсіпкер өндірістің негізгі үш факторын іске қосып, өзі төртінші фактор болып ресурс иелеріне төлем төлеуді  қамтамасыз етеді: жұмыс күшіне еңбек  ақы; капиталға пайыз; жер иелеріне рента; кәсіпкерлерге кәсіпкерлік  пайда.

Социализм мен капитализмнің экономикалық айырмашылығы: біріншісінде жұмыс күшінің  өндірген қосымша құны бүкіл қоғам  мүддесіне жұмсалады, ал екіншісінде  – қосымша құн үшке бөлінеді: пайызға, рентаға және кәсіпкерлік  пайдаға.

Жаңа қоғамның негізін тұрақты, тиімді құру үшін кәсіпкерлер табын  даярлау керек. Кәсіпкерлік қабілеті қаражаты бар тапты құру үшін, бірінші, білім керек, екінші, өкімет экономикалық саясатын түбегейлі қайта қарауы қажет. Елдің болашақ тағдырын білікті  кәсіпкерлер шешеді және олар өз елінің гүлденуіне аянбай жұмыс істейтін, өзінің де пайдасын табатын, іскер азаматтар  болуы керек.