Автор: Пользователь скрыл имя, 16 Февраля 2013 в 09:41, реферат
Мақсаты: Өзіндік сананы дамытуға жағдай жасауды, жеке тұлғаның әдеп ұстанымын, оның қоғам өмірінің нормалары мен дәстүрлерімен келістірілетін моральдік қасиеттерін және бағдарларын қалыптастыру; Рухани адамгершілік құндылықтар мен білім жүйесін дамытып қалыптастыру; Кәсіптік және адамгершілік әдептерге байланысты білімдерді оқу, өндірістік және қоғамдық іс әрекеттерде іске асыру;
Міндеттері: Күнделікті өмірге және оның мәселелеріне, адамдар арасындағы өмірге дайын, достаса, сүйе, қуана білетін, яғни кез келген жағдайда бақытты бола алатын адам мінез-құлқының жаңа моделін қалыптастыр. Егер адам өзін, әлемді, адамдарды сүйсе, егер ол энергияға толы болса, онда ол не үшін өмір сүретінін біледі және өзінің барлық проблемаларын өзі шешеді және айналасындағыларға көмектесе алады.
Кіріспе
1. Тәрбие туралы түсінік
2. Ы.Алтынсарин, әл-Фараби, т.б. ұлы адамдардың адамгершілік тәрбиесі туралы ойлары.
3. Адамгершілік тәрбиесінің мазмұны, бағыттары.
4. Діни-рухтың тәрбие.
5. Қыздар тәрбиесі. Жастарды отбасы өміріне даярлау.
6. Практикалық бөлім. Психологиялық ойындар мен жаттығулар.
Қорытынды
Қолданылған әдебиеттер
Рефлексия:
1.Бүгінгі тапсырма кезінде қандай қиыншылықтар кездесті;
2.Адамгершілік қасиеттерінің
3.Тренингтен қандай әсер алдыңыз?
Қорытынды
Қорыта айтқанда рухани-адамгершілік тәрбиесі өзіндік сананы дамытуға жағдай жасауды, жеке тұлғаның әдеп ұстанымын, оның қоғам өмірінің нормалары мен дәстүрлерімен келістірілетін моральдік қасиеттерін және бағдарларын қалыптастыруды болжайды. Рухани-адамгершілік құндылықтармен білім жүйесін дамытып қалыптастыру жаңа қоғамның дамуындағы мәні зор, маңызды бағыт.
Оқушыларды рухани-адамгершілікке тәрбиелеу, болашағына жол сілтеу – бүгінгі қажетті, кезек күттірмес мәселе. Рухани-адамгершілікке тәрбиелеу білім берумен ғана шектелмейді. Баланың сезіміне әсер ету арқылы ішкі жан дүниесін ояту нәтижесінде оның рухани-адамгершілік қасиеттері қалыптасады. Рухани-адамгершілік тәрбиені қалай іс жүзіне асырамыз? Олар мына қағидаларды сақтағанда нәтиже береді. Егер:
Демек, рухани-адамгершілік тәрбиесіндегі басты мәселе – баланы құрметтеу. Сондықтан, әрбір оқушы өзін-өзі рухани жетілдіру үшін, өзін тәрбиелеуге, өздігінен білім алуға ұмтылуы қажет екенін түсінуі тиіс деп ойлаймын. Өзінің оқушысын өз бетінше білім мен тәрбие алуға үйретпеген мұғалім қазір түпкі нәтижеге қол жеткізе алмайтынын біледі. Бала ықпал ету объектісі емес, ынтымақтаса қызмет ететін тұлғаға айналуы тиіс.
Қолданылған әдебиеттер
1. Т.А.Ильина. Педагогика. - Алматы, 1977.
2. Қ.Б.Сейталиев. Тәрбие теориясы. - Алматы,
1976.
3. И.А.Қайров Адамгершілікке тәрбиелеу
әліппесі. Алматы, 1980.
4. К.А.Оразбекова. Иман және инабат. - Алматы,
1993.
5. Қ.Жарықбаев. Аталар сөзі, ақылдық-көзі.
- А., 1980.
7. А.Қүнанбаев шығармаларының толық жинағы.
- Алматы, 1954.
8. Ыбырай тағылымы. - Алматы, 1955.
9. А.Байтұрсынов. Ақ жол. - Алматы, 1991.
10. Жүсіп Баласағүн. Құтты білік. - Алматы, 1986.
11. А.Көбесов. Әл-Фараби. -Алматы,
1971.
12. Ғылыми практикалық конференция материалдары.
- Алматы, 1992.
13. Ел аузынан. - Алматы, 1989.
14. Тәлім-тәрбие тұжырымдамасы/Қазақстан
мұғалімі. 5 ақпан,1993.
15. "Атамекен" бағдарламасы.
16. Құран хикаялары.
17. Ж.Байжанова. Қызым саған айтам. - Алматы,
1990.
18. Ү.Жөнібеков. Уақыт керуені. - Алматы,
1992.