"Құтты білік" дастанын
Қарахан әулетінен шыққан Табғаш Қара Боғраханға арнады. Бұл үшін
ақынға Хас Хаджиб (сарай министрі) атағы
берілді. Поэманы толық көлемінде неміс
тіліне аударысымен және түпнұсқасымен
1891-1900 жылдары В. В. Радлов ғылым әлеміне
паш етті. 1896 ж. К. Керимов өзбек тіліне
аударды. 1971 жылы Н. Гребнев "Бақытты болу ғылымы"
деген атпен еркін аударма жасады. 1983 жылы
С. Н. Иванов "Благодатное знание"
деген атпен орыс оқырмандарына ұсынды.
Ал 1986 жылы бұл дастанды ақын А. Егеубаев қазақ тіліне аударды.
"Құтты білік" поэмасы
түрік тіліндегі энциклопедиялық
шығарма болып табылады. Оны жазуда
автор саяси әуенді басшылыққа
алғандығын аңғару қиын емес.
Ол қарахандар әулетіне жоғары
дамыған Мавераннахр, Шығыс Түркістан тәрізді аудандарды басқарудың
жолдарын үйретуге тырысты. Әрине, шығарма
тек саяси трактат көлемінде қалып қоймай,
орта ғасыр дәуірінің ғылым, мәдениет
салаларын да қамтиды. Адам тағдыры, өмірінің
мәні, орны мен әлемдегі рөлі жайындағы
мәселелер де қаралады. Сонымен бірге,
Баласағұн философиялық, шамандық, исламдық
дүниетанымда болғандығын білеміз. Философияны
поэзия арқылы жеткізу орта ғасырлық шығыстық
үрдіс еді. Екінші бір қыры - исламға дейінгі
әр түрлі нанымдар. Шығармадан шамандық
түсініктер көрінеді. Исламдық идеология
да елеулі орын алады. Бұл жайында А. Н.
Романов пен С. Н. Иванов: "Жүсіп Баласағұнның
"Құтты білік" поэмасы - ең алғаш,
ең көне, әзірше жалғыз, мұсылман идеологиясының
негізінде, осы идеологияны уағыздаушы
ретінде түркі тілінде жазылған шығарма",
- деп баға береді. Кітапқа көшпенділер
тұрмысы мен аңшылық өнерін көрсететін
нақыл сөздер, мақал-мәтелдер, тұрақты
сөз тіркестері енген
Қожа
Ахмет Яссауи
Қожа Ахмет
Йассауи (1093 ж.ш., кейбір деректерде 1103,
1041, Сайрам (Исфиджаб) — 1166 ж. Түркістан (Иасы)) — түркі халықтарының, соның ішінде қазақ халқының, байырғы мәдениетінің тарихында
айрықша орыны бар ұлы ақын, пәлсапашы.
Өмірбаяны
Қожа Ахмет
Йассауи– түркістандық ғұлама, әулие. Қожа Ахмет Йассауидың арғы
тегі қожалар әулеті. Әкесі – Исфиджабта даңққа бөленген әулие, Әзірет
Әлінің ұрпағы Шейх Ибраһим. Анасы – Мұса шейхтың қызы
Айша (Қарашаш ана). Мұса шейх те Исфиджабта әулиелігімен
танылған. Кейбір деректерде Қожа Ахмет
Йассауидың Ибраһим атты ұлы мен Гауhар Хошназ (Жауhар Шахназ) атты қызының болғандығы айтылады.Қожа
Ахмет Йассауидың ұрпағы негізінен осы
қызынан тарайды. 9 ғасырда Отырар, Исфиджаб, Баласағұн, Иасы, Сауран, СығанақШаш, Сүткент, Жент, Кудур, Отлук, Өзкент, тағыда басқа Мауераннахр
қалаларында ислам діні уағызшыларының
белсенді әрекеттері саяси сипат алған
болса, 10 ғасырдан бастап ислам ілімі жолындағы
тәлім-тәрбиелік ордалар – медресе-теккелер
түбегейлі орнығып, исламдық-руханияттық
ахлақи (моральдық) ұстанымдар қалыптаса
бастады. Қожа Ахмет Йассауи дүниеге келмей
тұрып, Исфиджабта исламдық фикһ (құқық)
мектебі ханафи мазһабының ондаған өкілдері
өмір сүрді. Йассауи ілімі осы саяси-әлеуметтік,
тарихи шарттарға байланысты қалыптасты.
Қожа Ахмет Йассауи ұстаздарының көшбасшысы
– Арыстан баб. Кашифи “Рашахат-ул айн-ил
хайат” атты еңбегінде Қожа Ахметтің
Арыстан бабтың шәкірті болғандығы, одан
заһир және батин ілімдерінің сыры мен
мәнін үйренгендігі, оған 16 жылы қызмет
еткендігі туралы мәлімет береді. Йассауидың
“Диуани хикметінде” де Арыстан баб жиі ауызға
алынады. Қожа Ахмет Йассауидың өмірі
мен қызметі туралы Жазба деректерде (Хазини, “Жауаһир-ул Абра
Мин Амуаж-ил Биһар”) оның Юсуф Хамаданидың шәкірті
екендігін көрсететін деректер болғанымен,
соңғы зерттеулерде оны теріске шығаратын
тұжырымдар айтыла бастады. Қожа Ахмет
Йассауидың алғашқы шәкірті – Арыстан
бабтың ұлы Мансұр Ата, екінші шәкірті – Сайид Ата Хорезми, үшінші шәкірті – Сүлеймен Бақырғани. Осылардың ішіндегі ең көрнектісі
– Бақырғани (Хакім Ата) (Кашифи, “Рашахат-ул
айн-ил хайат”). Тағы бір танымал шәкірттерінің
бірі Мұхаммед Данышменди сопы Қожа Ахмет Йассауидың
“Мират-ул Қулуб” атты мұрасын хатқа түсірді.
Сондай-ақ Садр Ата, Бадр Ата, Қажы Бекташ
Әулие, Сары Салтұқ, Шейх Лұқпан
Перенде сияқты тұлғалар да Қожа Ахмет
Йассауидың шәкірттері саналады. А.Беннигсон Қожа Ахмет Йассауидың Шопан Ата және Зеңгі Баба атты да шәкірттерінің болғандығын
айтады. Йассауи шәкірттері жөнінде Фуат
Көпрулу: “Мутасаууфтардың (сопылардың)
өмірбаяны жайлы еңбектерде Ирак, Хорасан және Мауераннахр сопыларынан басқа түркі шейхтары
деп жүрген сопылардың барлығы дерлік
Қожа Ахмет Йассауи тариқатының шейхтары
еді” дейді. Ахметтің әкесі діндар, құдай
жолын ұстаған атақты шайкылардың бірі
болған секілді. Бұлай дейтін себебіміз,
ақынның 149-хикметінде оның шыққан тегі
туралы төмендегі сыр шертеді[1]:
...Ысқақ баба жұрыны, шейх
Ибраһим Құлыны,
Машайықтар ұлығы - шейхым
Ахмет Ясауи.
….Иасы оның арасы, жатыр
гауһар парасы,
Машайықтар сарасы - шейхым
Ахмед Ясауи. Ахмет Бұқар қаласында Юсуф Хамаданидан діни білім алғаннан кейін, Түркістанға келіп, сол кезде Орталық Азияда кең тараған сопылық, діни-тақуалық идеялардың
ірі насихатшысына айналады. Ахмет Ясауидің
ержете келе Түркістанға келуі дінге байланысты
болса керек. Ақын өз өлеңдерінде Түркістанға
келгені жайында былайша баяндайды:
...Он жетімде Түркістанда
тұрдым, міне
Он сегізде Шілтеменеи
шарап іштім,
Рузы қылды, Жәннат кезіп
қорлар құштым,
Хақ Мұстафа жүздерін көрдім,
міне...
«Диуани Хикмет»
Оның бүгінгі ұрпаққа
жеткен көлемді шығармасы — «Диуани Хикмат» (Хикмат жинақ). Бұл шығарма
алғаш рет 1878 ж. жеке кітап болып басылып
шығады. Содан кейін ол Ыстамбұл, Қазан,Ташкент қалаларында бірнеше қайыра
басылады. Соның бірі 1901 ж. Қазанда Тыныштықұлының қазақтарға
арнап шығарған нұсқасы болатын.Төрт тармақты
өлеңмен жазылған бұл шығармасында ақын
өзінің бала күнінен пайғамбар жасына
келгенге дейін өмір жолын баяндайды,
тіршілікте тартқан азабын, көрген қайғысын
айтады, бұхара халыққа үстемдік жүргізуші
хандардың, бектердің, қазылардың жіберген
кемшіліктерін, жасаған қиянаттарын сынайды,
бұл фәнидің жалғандығын білдіреді.«Диуани
Хикматтан» түркі халықтарына, соның ішінде қазақ халқына, ертедегі мәдениетіне, әдебиетіне,
тарихына, этнографиясына, экономикасына
қатысты бағалы деректер табуға болады.
Қожа Ахмет Яссауи сағанасы
Түркістан қаласында жерленген Қожа Ахмет
Яссауи «әзіреті сұлтан» аталып, басына 14 ғ. аяғында атақты Ақсақ Темір күмбезді сағана орнаттырады.Жалпы
дәстүрлі түркілік сопылық рух пен Қожа
Ахмет Йассауи дүниетанымы, оның ілімінің
мәні мен маңызы “Диуани Хикмет”, “Мират-ул Қулуб”, “Пақырнама” сияқты мұраларынан көрінеді.
Қожа Ахмет Йассауи сопылық ілімінің,
дүниетанымы мен философиясының негізін
моральдық-этикалық және сопылық хикметтер
деп жіктеуге болады. Йассауи іліміндегі
парасат ұғымы адамның адамгершілік ахлақи
мәртебесіне және “инсани камил” дәрежесіне
жету мәселесін қарастырады. Қожа Ахмет
Йассауидың дүниетанымдық тұжырымдамасының
теория негізін шариат пен мағрифат құраса,
ал тәжірибелік негізін тариқат белгілейді.
Қожа Ахмет дүниетанымының мәні – “адамның
өзін-өзі тануы” арқылы “Хақты тануы”.
Бұл жолдың алғашқы мақамы (басқышы) –
“тәуба”, соңғысы “құлдық” (убудийат, абд). Бұл жолдағы
адам “жаратылған – мен” екендігінің
ақиқатына, жаратылыс сырына көзі жеткенде,
өзінің адамдық парызы – “Алла мен адамның
және адам мен қоғамның” арасында “көпір
– жол” болу екендігін ұғынады.
Йассауи хикметтерінің мәні,
философиясының өзегі – адам. Адам
“кемелдікке” жетуі үшін қажетті
білімді игеруі керек. Бұл білімнің
қайнары – хикмет. Хикметтерде адам
жаратылысы – Жаратқан иенің ұлылығын
көрсететін, көркемдігі жағынан ең жоғарғы
кейіпте жаратылған болмыс екендігі айқын
көрсетілген. Қожа Ахмет Йассауи хикметтерінде
адамның табиғаты Құранда айтылғандай
– су мен топыраққа телінеді. “Асылың
білсең су уа кил (топырақ) және килге (топыраққа)
кетер йа” – дейді ол. Сопылық мағынада
“топырақ” – адамның жаратылыс табиғаты,
парасаттылық пен қарапайымдылық. Ал, нәпсіқұмарлық, менмендік,өркөкіректік – адамды адамшылықтан кетіретін
қасиеттер. Қожа Ахмет Йассауидың кейбір
хикметтерінде өзінің бүкіл болмысымен
топыраққа айналғандығын білдіретін символдық
ұғымдар қолданылады: “Басым топырақ,
өзім топырақ, тәнім топырақ; Хаққа қауышар
ма екем деп – рухым муштақ”. Бұл сопылық
мағынада “уисал” (Хаққа қауышу) мақамын
білдіреді. Топырақ болу, нәпсіден арылу
– Хаққа қауышудың бірінші шарты. Осыдан
кейін адам ақиқатқа жетіп, инсани кәміл
дәрежесіне ұласып, өзінің Хаққа бастар
“жол” екендігінің мәніне қанығады. “Топырақ
болғыл әлем сені басып өтсін” дегендегі
мақсат осыған саяды. Өйткені сопылық
атауда әулиелер мен пірлердің қабірін
де “топырақ” дейді. Қожа Ахмет Йассауи
дүниетанымында әулие – даңғыл жол, өйткені
ол – халқына жақсы мен жаманның, ақиқат
пен жалғанның арасын айыруға жөн сілтейтін,
Алла рахметінің қоғамдағы көрінісі болып
табылатын дана тұлға.