Софистер философиясы

Софистер (гр. sophists-өнерпаз, дана)-«даналықтың,» «шешендіктің» кәсіби ұстаздары ретінде саналған ежелгі грек философтарын осылай атаған. Олардың халықты риторикаға, философияға үйретудегі атқарған еңбектері зор. Діннен бас тарту, табиғат құбылыстарын ұтымды түсіндіру, этикалық және әлеуметтік релятивизм-олардың ортақ көзқарасы болып табылады. Софистер екі топқа бөлінді: «Аға софистер»-табиғатты материалистік тұрғыда түсіндірді. Бұл топтың өкілдері-Протагор, Гиппий, Продик, Антифондар-алғашқы ағартушылар. Екінші тобы- «Кіші софистер» (ақсүйектер тобы)-Гипподам, Критий-философиялық идеализмге ден қойғандар. Софистер дау–дау кезіндегі кейіпке байланысты пайда болған «Софистика» деген әдісті қолданды. Софистика – дауласу немесе дәлелдеу кезінде қисынсыз пікірлерді, софизмдерді, яғни сырттай ғана дұрыс болып көрінетін айлаларды саналы түрде қолдану. Сондықтанда Аристотель оларды «жалған даналық» ұстаздары деп атады.Антикалық философияның екінші-классикалық кезеңі-ерте грек философиясының кемелденген, гүлденген кезі болды. Себебі, Платон мен Аристотель өздеріне дейінгі философияны біртұтас ғылымға айналдырып, жүйелендіре түсті.

Софистиканың жалпы түсінігі. 

Софистер бұл 5-6 ғ.б.э.д өмір сүрді. Ежелгі Грецияда өмір сүрген философиялық мектеп. Бұл философиялық мектептің қайраткерлері теоретик философ болып қана емес, азаматтарды философияға, орталық өнерге басқа да білімдер түріне үйреткен, оқытушы философияға орталық өнерге басқа да білімдер түріне үйреткен , оқытушы философ ретінде де болған.  
Софистердің қайраткерлері Үлкен софистер (5ғ б.э.д) Протагор, Горгий,Гипий, Продик, Антифонт, Критий. Кіші софистер- Ликфрон, Алкидамант, Трассимах.Сократ – көрсетілген топтарға ресми түрде жатпайды, бірақ софистердің ойларын бөліп, софистиканың өзін өзінің тәжірибесінде қолданған.  
Ерекшеліктері.  
Қоршаған шындыққа сындық қатынас.Бәрін тәжірибеде тексеруге тапсыру, белгілі бір ойдың дұрыс бұрыстығын тексеру.Көне дәстүрлі цивилизацияның негізін қабылдау.Дәлелсіз білімге негізделген көне түсініктерді, ережелерді жоққа шығару.Мемлекет пен құқықтың нақтылықсыздығын дәлелдеуге тырысу. Софизм Софистердің негізі логикалық әдісі ретінде. Бұл философиялық мектептің қайраткерлері өздерінің дұрыстығын софизмдер логикалық әдістері арқылы дәлелдеу.Бұл мүйізді софизмнің мысалы Сен жоғалтпаған нәрсеңе иесіз, сен мүйізіңді жоғалтқан жоқсың , яғни сен оған иесің бұл нәтиже софизмнің логикалық ауырлығынан емес логикалық мағыналардың дұрыс қолданбауынан болады. Көрсетілген софизмде алғашқы мысал өтірік, бірақ дұрысқа беріледі, осыдан нәтиже шығар. Софистердің қызметтерінің мәні. Қоршаған шындыққа сындық көзқараспен қарады. Грек азаматтар арсында философияның және басқа да білімдерді таратты.  
2. Протогордың философиясы. Протогор (б.э.д. 5 ғ) үлкен софистердің белгілі қайраткерлері.  
Ерекшеліктері.  
Протогор өз философиялық кредосын мынада айтқан: Адам барлық тірі заттардың өлі екенінің, ал өлі заттардың тірлігін өлшеуші шама деген. Яғни бұл дегеніміз, қоршаған шындықтың жақсы, жаман екенін бағалаушы- адамның субъективті пікірі деген.Қайраткерлері Екі түрлі сөз шығармасының негізін қалаған. Және жас адамдарды кез келген дауда жеңуге үйреткен (Ауру адамдарға жаман, ал дәрігерлерге жақсы.,) Сол кезеі үшінПротогорлардың құдайларға деген көзқарасты революционды болған.Құдайлар туралы біле алмайтын , олар бар ма, жоқ па, себебі оны білуге көптеген кедергілер бар. Протогор философиясының негізгі жағдайлары. Адам санасынан тыс ештеңе жоқ.Белгілі бір нәрсе мәңгі емес.Адам үшін бүгінгі күнгі жақсының бәрі, шындықтың жақсы екенін көрсетеді.Егер бүгін жақсы болған нәрсе ертең жаман болса,онда ол шындықта да жаман, кері болған.Барлық қоршаған шындықтың адамның сезімдік қабылдауына байланысты. Қоршаған орта қатыстылық сипатқа ие.Объективті таным мүмкін емес.Тек қана пікірлер әлемі бар.