Кәсіпкерлік істі мемлекеттік реттеу

2.2. Монополияға қарсы  мемлекеттік реттеу

     Монополияға қарсы мемлекеттік реттеу нарықтық экономика елдерінде қолданылады. Монополиялық өндірісті тежеу мақсатында мемлекет әкімшілік және экономикалық шарадан басқа, заң бойынша әділеттілік  шаралар қолданады.

     Жалпы қорытып айтқанда, өндірушілердің нарықты  монополияландыруынан қорғау мақсатында монополияға қарсы реттеу үшін өкімет әкімшілік, экономикалық және заң актілерін  қолданады.

     Монополияға қарсы реттеу жұмысына өндірісті  шоғырландыру және монополиялау деңгейін реттеуге, кәсіпорынның стратегия және тактикасын, шетелдік экономикалық қатынастарды, баға және салықты реттеуге араласады. Монополияға қарсы комитеттің негізгі  функциялары:

• өндіріс және айналым сфераларында монополияны тежеу үшін шаралар жасақтау және оны іске асыру;
• тауар нарығы мен бәсекелестікті өркендету шаралары жөнінде нұсқау жасақтау;
• шаруашылық субъектілерді құрғанда, қайта құрғанда және жойғанда монополияға қарсы талаптарды бақылауды қадағалау;
• шаруашылық субъектілерінің өндіріс саласында дара басымдылығы болмау үшін ірі мөлшерде акциялар сату және сатып алуды бақылау;
• монополияға қарсы комитет тауар нарығын және бәсекелестікті жетілдіру мақсатында билік және басқару органдарына кепілдеме жасақтау;
• еркін, реттелген. Алдын ала белгіленген бағалардың қолданылатын ортаны өзгерту;
• шет ел инвестициясын ынталандыру, біріккен кәсіпорындар жасақтау;
• экспорт-импорт операцияларына лицензия беру;
• еркін экономикалық аймақтарды жасақтау және дамыту.

     Билік органдарына және шаруашылық субъектілеріне тиым салынған іс-әрекеттер туралы мәліметтерді 1 – суреттен көруге болады.

1 –  сурет. Билік органдары мен  шаруашылық субъектілеріне тиым  салынған іс-әрекеттер.

     Фирма, кәсіпорындардың жұмысы мәліметтерді құпиялауға заңды правосы бар, оны  жариялау олардың ісіне үлкен  нұқсан келтіруі мүмкін.

     Кәсіпорын, кәсіпкерлер өздерінің істері туралы мәліметтерді құпияда сақтауға құқылы, оны жариялау нарықтағы орнына зиян келтіруі мүмкін.

     Кәсіпкерлік құпия – бұл өндірістік құпия, ғылыми-зерттеу жұмысының қортындысы, жоба—конструкторлық технологиялық  зерттеулер және өндірісте пайда  болатын жеке қосалқы міндеттер  шешімі. Бұл сонымен бір арнайы техникалық шешімдер, нақты экономикалық процесті басқару әдістеріне жататын жұмыстар.

     Кәсіпорындар  туралы заңдар бойынша мемлекеттік  органдарға мәлімет бермеуге құқықтары  бар, егер коммерциялық құпия болатын  болса. Сонымен бірге кәсіпорын  мемлекеттік органдарға, мемлекеттік  статистикалық мәліметтер, салық  төлеу туралы, жылдық есептерді беруге тиісті.

     Өкіметтің қаулысы бойынша коммерциялық құпияға  жатпайтын мәліметтер тізімі беріледі. Олар: кәсіпорынды тіркеу құжаттары, тіркеу анықтамасы, патенттер, лицензиялар, бекітілген форма бойынша берілетін  есептер, ол салықтың дұрыс есептеліп  төленуін бақылау үшін және бюджетке түсетін түсімдер туралы мәліметтер, қызметкерлер саны мен құрамы, олардың  жалақы қоры, еңбек жағдайы, бос жұмыс  орны туралы және қоршаған ортаны сыныптау, т.б. мәліметтер жатады. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

2.3. Франчайзингтік қатынастар жүйесі

      Республикамыз үшін шағын бизнестің негізін  қалау формаларының ішінде, жаңа бизнес құрудан басқа франчайзинг пен  жанұялық бизнес формалары ең өзекті деуге болады. Алғашқы франчайзинг  келісім XIX ғасырда тігін машинасын  өндіретін компания мен оның диллері  арасында жасалды. Екінші дүние жүзілік  соғыстан кейін франчайзинг принциптері  фармацевтикалық бизнес, бөлшек сауда  және қонақ үй кешені саласында кең  қолданыла бастады.

      Франчайзинг компаниясы өзінің франчайзи – мүшелеріне фирма атын, сауда маркасын, өнімін, технологиясын және т.с.с. пайдалану  құқығын береді. Франчайзинг жаңадан  бастаушы кәсіпкерлер үшін жаңа бизнеске, бүгінгі күндегі кәсіпорын мен  оның жұмысшылары жинақталған үлкен  тәжірибелерді пайдалануға мүмкіндік  береді, сондықтан шетелдегі әрбір 12-ші кәсіпорынның франчайзингтік болуы  кездейсоқтық емес. Франчайзингтік қатынастар жүйесі – тек қана бізде емес, сондай-ақ шет елде де айтарлықтай  жаңа құбылыс, сондықтан бұл түсініктің терминологиясына толығырақ тоқталу  қажет.

      Франчайзингтік  қатынастың 3 типі бар:

1. Франчайзер - өнім өндіруші немесе қызмет көрсетуші фирма, өзінің өнім өндіру немесе қызмет көрсету құқығын франчайзиға береді.
2. Франчайзер – негізгі өнім өндіруші, өз өнімінің көтерме сату құқығын  франчайзиға береді.
3. Франчайзер – көтерме сатушы, тауарды бөлшек сату құқығын франчайзи фирмасына береді.

     Маркетингтік  көмектің мәні – бұл франчайзи  тарапынан франчайзердің жақсы  танылған және айтарлықтай кең ауқымды  тұтынушылары бар сауда маркасы  мен атын пайдаланылуы болып табылады. Франчайзидің жарнамаға және тауардың алға жылжуына қосымша шығын жұмсауының керегі жоқ, себебі онымен франчайзер фирмасы айналысуда. Франчайзер оқытып, әзірлеу процесінде бизнесті басқарудың негізгі әдістерін де жиі үйретеді. Франчайзер фирмасының мұндай арсеналын иеленген Франчайзи бұрыннан бері жинақтаған тәжірибесін пайдалана отырып, тек бизнесті тез бастауға ғана емес, сондай-ақ бизнестің ең басынан табысты жұмыс істеу мүмкіндігіне ие болады.

     Франчайзингтік  қарым – қатынастардың  жүйесі 

      Франчайзингтік  қатынастардың негізгі кемшіліктеріне франчайзингтің құнын, фирма өсімінің, шарт мерзімінің және тәуелсіздіктің шектеулілігін жатқызу шарт. Франчайзингтің құнына ең алдымен франчайзи франчайзердің  сауда маркасын, атын, өнімін, технологиясын, «ноу-хау» және т.б. пайдалану құқығын  алғаны үшін төлейтін франчайзингтік төлем кіреді. Осы жерде егер франчайзер жаңа компания немесе тез өсу кезеңіндегі  компания болса, оның капиталға деген  қажеттілігі күрт өседі және ол бұл  проблеманы көбінесе франчайзи есебінен шешуге тырысатындығын есте ұстау керек. Бұл жағдайда франчайзингтік төлем  жоғары болуы мүмкін. Сондықтан көптеген франчайзилер әріптес іздеген кезде  ірі, тұрақталған фирмаларды таңдауға тырысады. Франчайзи бұдан басқа  материалдар мен толықтырушыларға, құрал-жабдықтарға, еңбек ақы төлеуге кететін шығындарды көтереді. Шығынның мөлшері мен құрылымы франчайзи-фирмасының түрі мен франчайзингтік қатынастың сипатына тәуелді.

      Фирма қызметінің аумақтық өрісін кеңейтуі көбіне оның негізгі өсу жолы болып  табылады. Дегенмен дәл осы фактор франчайзингтік шартта шектеуші факторға айналады. Франчайзи тек шартта көрсетілген  аумақта ғана әрекет ете алады.

      Көрсетілген кемшіліктерге қарамастан франчайзингтік нысан бүкіл әлемде бизнесті ұйымдастырудың толық құқықты түрі болып есептеледі. Оның үстіне соңғы жылдары оның одан әрі қарай таралу тенденциясы  байқалуда. 1970 жылдан 1990 жылға дейін  франчайзингтік фирмалар арқылы жүзеге асырылған сатылым көлемі 10-нан 15%-ға дейін өсті. Шағын бизнесті ұйымдастырудың бір нысаны ретінде франчайзингтің кең ауқымдық сипатқа ие болғандығы жайлы келесі сандардан көруге болады. АҚШ-та франчайзингтік жүйе арқылы жүзеге асырылған сату мен қызмет көрсету  көлемі 758 млрд долларды құрады, франчайзерлердің саны 2177, ал франчайзи 542000 бірлікке тең. АҚШ-та 374 франчайзердің шет елде 35000 франчайзилері бар, олардың 75% - Канадада, Жапонияда, Шығыс Еуропада және Австралияда. Франчайзингтік қатынастардың интернационализациясы  туралы айтқан кезде, ең алдымен оның салған капиталы жоғары дәрежеде пайда  әкелетін, бөлшек және сервистік желісі дамыған елдерге ұмтылатындығын атап кету қажет. Сонымен қатар әлеуеті  жоғары нарықтарды жаулап алып, ол жерде  өз әсерін орнатуға деген ұмтылыс  франчайзер үшін басты дәлелдеуші факторға айналады. Халықаралық франчайзинг  ұстанатын факторларға шетелге  шығумен байланысты шығындар жатады. Бұл жерде франчайзер әрине нарықтық стрстегиясын өзгертуді қажет етпейтін және табыс табу деңгейі  бұрынғыдай болатын елдерді табуға ұмтылады. Интернационалдық франчайзингтің дамуын тоқтататын факторларға, шығындардан  басқа көбінесе халықаралық менеджменттегі тәжірибенің жеткілікіздігі және басқа мемлекеттер тарапынан белгіленген заңды тосқауылдар жатады.

      Қазақстандық  кәсіпкерлер үшін халықаралық франчайзинг  ең алдымен біріккен кәсіпорын, лицензия сатып алу, тікелей инвестиция және мемлекеттік деңгейдігі келісім  түрінде болуы мүмкін. Көп нәрсе  осы бағтта іске асырылуда, бірақ  өкінішке орай батыс бизнесмендерінің қолдарындағы Қазақстан нарығы оның әлеуеті мен дамуы туралы алған  мәліметтері аз. Шетелдік франчайзерлер  үшін арзан жұмысшы күші мен жоғары білікті мамандардың болуы, қолда  бар ресурстар, оңтайландырылған инфрақұрылым, саяси тұрақтылық және кәсіпкерлікті  қолдауға бағытталған мемлекеттік  саясат ұтымды факторлар бола алар еді.

      Шағын бизнестің негізін қалаудың төртінші жолы – бір отбасы мүшелерінің  күшімен негізі қаланып, жұмыс істеп  жатқан отбасылық бизнес. Отбасылық  бизнестің көбісі – шабын, бірақ  отбасылық бизнестің ірі кәсіпорынға  айналып, отбасылық болып қала беретін  мысалдары да іс жүзінде аз кездеспейді.

      Кез келген отбасылық бизнес – бұл  отбасы мен бизнестің симбюзы. Отбасының  мақсаты – балаларды тәрбиелеу  және отбасы мүшелеріне қарау. Бизнестің  мақсаты - өндіріс жолымен немесе тауар сатып, қызмет көрсетіп пайда  табу. Бұл екі мақсат көбінесе бір-бірін  толықтырып отырады, бірақ ұрыс-керіс  жағдайлар да болуы мүмкін. Менеджер қызметкерді жұмысқа кешігіп  келгені үшін сөгуі мүмкін, бірақ  сол кешігіп келген қызметші өз отбасының  мүшесі болса, онда бұл проблематикалық  жағдайға айналады.

      Отбасылық бизнестің басты артықшылығы  – кез-келген қиыншылықтарға қарамастан бизнесті жүргізуге көмектесетін туыстық  байланыстың беріктігі. Отбасы мүшелері бизнесті ағымдағы қажеттіліктері үшін өздерінің еңбек ақылары мен  дивиденттерін жиі құрбан етеді. Жұмысқа берілгендік, жоғары әдептік  нормалар, тұтынушылар үшін тікелей  жауапкершілік – отбасылық бизнестің  негізгі критериялары екендігі белгілі. Кәсіпорын отбасылық бизнестің  тағы бір артықшылығына, ірі корпорацияларымен салыстырғанда жұмысшыларға қарау деңгейінің жоғарылығы жатады.

      Отбасылық бизнес кәсіпорындары көлемдері  бойынша, ұсынатын өнімдері мен қызмет түрлері бойынша әр алуан болуымен ерекшеленеді. Отбасының бизнеске қатысу деңгейі бойынша былай айыруға  болады:

1. толығымен отбасы басқаратын және бақылайтын бизнес.
2. Отбасы бақылайтын, бірақ маман менеджерлер басқаратын бизнес.
3. Отбасы тарапынан басқарылмайтын бизнес.

Франчайзингтік  қарым-қатынастардың  терминологиясы