Автор: Пользователь скрыл имя, 10 Марта 2013 в 07:23, реферат
1.Еліміздің тәуелсіздік алғанына 21 жыл толу мерекесіне
байланысты елің,жерін,Отанын сүюге құрметтеуге баулу.
2. Желтоқсан оқиғаларының қатпары қалың,астарлы да шиеленісі мол қоғамдық қозғалысының мәнін ұғындыру.
3.Алтын бесік ауылдағы ата-баба ұясынан талпынып шыққан балалардың арманшыл,аңғал да албырт ішкі
толғанысын жеткізу.
Желтоқсан –тәуелсіздіктің ұлы рухы.
1.Еліміздің тәуелсіздік алғанына 21 жыл толу мерекесіне
байланысты елің,жерін,Отанын сүюге құрметтеуге баулу.
2. Желтоқсан
оқиғаларының қатпары қалың,
3.Алтын бесік
ауылдағы ата-баба ұясынан
толғанысын жеткізу.
Әр адам үшін
өмірде қымбат екі нәрсе бар.Оның
біріншісі-Ана да,екіншісі-
қозғағанда елжіремейтін,еміренбейтін жүрек болмайды.Нәрісте кезінен өмірінің ақырына дейін,адамдар
ардақты,абзал анасын қадірлеп өтеді.Ал Отан деген қадірі мол,қасиетті сезім.Содықтан біз Ана мен Отанды бірге қосып:хормен »ОТАН-АНА»дейміз.
Тәуелсіздіктің туын ең алғаш көтерген әйгілі 1986 жылдың 16желтоқсаны еді.Таңертеңгілік сағат 10-да бар
жоғы 18 минутта 26 жыл үздіксіз басқарып келген Д.А.Қонаев орнынан түсіріліп,орнына Геннадий Колбин
ешкімнің пікірінсіз-ақ ұсынылған еді.
. Бұрқатып өткен бұл халық мұны,
Бір дәуір сынды жыл болды ұлы
1 Желтоқсан таңы дірілдеп ызғар,
Ғасырдың бүгін нұрланды күні.
2
Желтоқсан таңы дірілдеп
Жүректе жылы үміт пен ізгі ар.
Ақ құстай бейбіт арманы
Алаңға шықты жігіттер,қыздар.
Мұғ:16-желтоқсан.Бұл
ерлік пен өрлік,қайғы мен
мидай араласқан
әрі жарқын,әрі қаралы,
еді.
Бұл қасіретті
күн Қайрат,Қайыркелді,
Ербол,Ләззат сынды жүздеген, мыңдаған қыршындардың
қанатын қиып түскен озбырлық күні,өктемдік күні еді.
Мұғ:1986 жылы 17 желтоқсанда Алматы қаласында
мыңдаған
қазақ жастары наразылық
Олар:»Тәуелсіздік керек!Қазақ елінің өз көсемі сайлансын»
деген т ілек білдірді.Сол кездегі үкімет басшыларының
бұйрығымен күш көрсетілді.Көптеген жастар түрмеге қамалды.
Өз елінің
тәуелсіздігін талап етіп,
« бұзақылар,ұлтшылдар,
.Нашақор деп,ұлтшыл деп,
Қазаққа күйе жаққан күн.
Базары кетіп бір күнде,
Қайғыға халық батқан күн.
Әділдікпен шындықты,
Өтірік жала еткен күн.
Надан жасаған шындықтан
Адамдар азап шеккен күн.
Мұғ:Түн
кәдімгі миллиондаған түндердің
бірі.Бұл түнде қаланың кез-
. Желтоқсанның жан түршігер күндері,
Жалдап әскер аяушылық білмеді
Бұрымынан сүйреп ару қыздарды
Ал,ұлдарды тоғытқан жер түрме еді.
Оқиғаға қатысқандарды саяси тұрғыдан қуғындау басталды. 99 адам сотталды, 264 студент оқудан шығарылды. 1987 ж. жазда КОКП Ок қаулысы шығып, желтоқсан оқиғасы қазақ ұлтшылдығының көрінісі ретінде бағаланды. Желтоқсан оқиғасы қоғамның саяси өмірін демократияландыруға серпін берді.
Осы күнге дейін мемлекет желтоқсан көтерілісінің тарихи маңызын төмендетуге зор үлес қосып келеді. Көтерілісінің құпиялары толығымен ашылған жоқ.
17 желтоқсан күні таңертеңгі
сағат 8-де қаладағы Л.И.
18 желтоқсан күні алаңға қайта жиналмақ болған көтерілісшілерге қарсы әскер күші қолданылды. Көтерілісшілердің қалған топтарын ығыстыру үшін жедел отряд, милиция мен жасақшылардан арнайы топтар құрылып, қала көшелеріне аттандырылды.
Осы әскери күштер 19 желтоқсан күні қаланың әр тұсында қайтадан шеруге шықпақ болған 6 топты басып, таратты. Алаңдағы көтерілісшілер таратылған соң ішкі істер бөлімдеріне 2401 адам жеткізілген (Алматы түрмесіне сыймағандықтан, қала сыртына апарып тасталғандарды қосып есептегенде барлығы 8,5 мың адам ұсталған). Желтоқсан көтерілісі құрбандарының қатарында Е.Сыпатаев, С.Мұхаметжанова, К.Молданазарова, Қ.Рысқұлбеков, М.Әбдіқұлов, Л.Асанова сынды ержүрек қазақ жастары бар.
Желтоқсанның 19 — 23 аралығында халықтың наразылық шерулері мен митингілер Қазақстанның Жезқазған, Талдықорған, Көкшетау, Қарағанды, Арқалық, Павлодар, Жамбыл, Талғар, Сарқан, т.б. қалалары мен Сарыөзек, Шамалған, Шелек елді мекендерінде жалғасты.
“Желтоқсан көтерілісі” – ол қазақ халқының тарихында болған ақтаңдақтардың бірегейі. Дегенмен, осы оқиғаның ақиқаты әлі күнге жөнді ашылмай келе жатқан сыңайлы. Желтоқсан оқиғасының “дүркіреп” өткеніне 13 жыл толып отыр. Әйтсе де сол бір ызғарлы үш күн әлі де көкейден кетер емес. Кей кезде еске түсе қалса жүрекке шаншудай қадалады. Бұл атышулы оқиға қазақ халқының басына каншама қасірет әкелді.
Соның ішінде талай ұл-
Кімге сенеріңді білмейсің. Сол бір қиын қыстау күндерде тоқырау кезеңінің жан дайшаптары жоғарғы басшыларының сойылым соғып, оқиғаның анық-қанығына бармай-ақ халықты ұлардай шулатты емес пе? Енді міне, сол күндерде зәбір көрген жастардың арман-мақсаттарының алдал екенін бүгінгі таңда кім де болса мойындап отыр. Адам жанына өмір бойы ұмытылмастай салынған таңбаға кім жауап береді? Талай боздақтарымыз қайғы-қасіретке душар болып, көбі мүгедек болып қалды. Ал “ерлік істерімен көзге түскендер” наградаларға ие болып маң-маң босып жүрді. Мұндай “мықтыларды” қашан жауапқа тартар екен?